skrúfa

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): [skruːva]
• Rhymes: -uːva

Noun

skrúfa f (genitive singular skrúfu, nominative plural skrúfur)

1. screw (fastener)

Declension

declension of skrúfa

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	skrúfa	skrúfan	skrúfur	skrúfurnar
accusative	skrúfu	skrúfuna	skrúfur	skrúfurnar
dative	skrúfu	skrúfunni	skrúfum	skrúfunum
genitive	skrúfu	skrúfunnar	skrúfa/skrúfna	skrúfanna/skrúfnanna

Verb

skrúfa

1. to screw

Conjugation

skrúfa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að skrúfa
supine (sagnbót)		skrúfað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skrúfandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skrúfa	við skrúfum	present (nútíð)	ég skrúfi	við skrúfum
	þú skrúfar	þið skrúfið		þú skrúfir	þið skrúfið
	hann, hún, það skrúfar	þeir, þær, þau skrúfa		hann, hún, það skrúfi	þeir, þær, þau skrúfi
past (þátíð)	ég skrúfaði	við skrúfuðum	past (þátíð)	ég skrúfaði	við skrúfuðum
	þú skrúfaðir	þið skrúfuðuð		þú skrúfaðir	þið skrúfuðuð
	hann, hún, það skrúfaði	þeir, þær, þau skrúfuðu		hann, hún, það skrúfaði	þeir, þær, þau skrúfuðu
imperative (boðháttur)	skrúfa (þú)	skrúfið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skrúfaðu	skrúfiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skrúfast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að skrúfast
supine (sagnbót)		skrúfast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skrúfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skrúfast	við skrúfumst	present (nútíð)	ég skrúfist	við skrúfumst
	þú skrúfast	þið skrúfist		þú skrúfist	þið skrúfist
	hann, hún, það skrúfast	þeir, þær, þau skrúfast		hann, hún, það skrúfist	þeir, þær, þau skrúfist
past (þátíð)	ég skrúfaðist	við skrúfuðumst	past (þátíð)	ég skrúfaðist	við skrúfuðumst
	þú skrúfaðist	þið skrúfuðust		þú skrúfaðist	þið skrúfuðust
	hann, hún, það skrúfaðist	þeir, þær, þau skrúfuðust		hann, hún, það skrúfaðist	þeir, þær, þau skrúfuðust
imperative (boðháttur)	skrúfast (þú)	skrúfist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skrúfastu	skrúfisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skrúfaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skrúfaður	skrúfuð	skrúfað		skrúfaðir	skrúfaðar	skrúfuð
accusative (þolfall)	skrúfaðan	skrúfaða	skrúfað		skrúfaða	skrúfaðar	skrúfuð
dative (þágufall)	skrúfuðum	skrúfaðri	skrúfuðu		skrúfuðum	skrúfuðum	skrúfuðum
genitive (eignarfall)	skrúfaðs	skrúfaðrar	skrúfaðs		skrúfaðra	skrúfaðra	skrúfaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skrúfaði	skrúfaða	skrúfaða		skrúfuðu	skrúfuðu	skrúfuðu
accusative (þolfall)	skrúfaða	skrúfuðu	skrúfaða		skrúfuðu	skrúfuðu	skrúfuðu
dative (þágufall)	skrúfaða	skrúfuðu	skrúfaða		skrúfuðu	skrúfuðu	skrúfuðu
genitive (eignarfall)	skrúfaða	skrúfuðu	skrúfaða		skrúfuðu	skrúfuðu	skrúfuðu