skriuwe

West Frisian

Etymology

From Old Frisian skrīva, from Proto-Germanic *skrībaną, a late borrowing from Latin scrībō (“write”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskrjoːwə/

Verb

skriuwe

1. to write

Inflection

Strong class 1
infinitive	skriuwe
3rd singular past	skreau
past participle	skreaun
infinitive	skriuwe
long infinitive	skriuwen
gerund	skriuwen n
auxiliary	hawwe
indicative	present tense	past tense
1st singular	skriuw	skreau
2nd singular	skriuwst	skreaust
3rd singular	skriuwt	skreau
plural	skriuwe	skreauwen
imperative	skriuw
participles	skriuwend	skreaun

• (variant past-tense plural) skreaune, skreaunen

Weak class 1
infinitive	skriuwe
3rd singular past	skriuwde
past participle	skriuwd
infinitive	skriuwe
long infinitive	skriuwen
gerund	skriuwen n
auxiliary	hawwe
indicative	present tense	past tense
1st singular	skriuw	skriuwde
2nd singular	skriuwst	skriuwdest
3rd singular	skriuwt	skriuwde
plural	skriuwe	skriuwden
imperative	skriuw
participles	skriuwend	skriuwd

Further reading

• “skriuwe”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011