smagnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From smagać +‎ -nąć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈsmaɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -aɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: smag‧nąć

Verb[edit]

smagnąć pf (imperfective smagać)

  1. (transitive) to lash, to whip
  2. (transitive, of rain, snow, wind, etc.) to lash against something
  3. (reflexive with się) to whip oneself
  4. (reflexive with się) to whip each other

Conjugation[edit]

Conjugation of smagnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive smagnąć
future tense 1st smagnę smagniemy
2nd smagniesz smagniecie
3rd smagnie smagną
impersonal smagnie się
past tense 1st smagnąłem,
-(e)m smagnął
smagnęłam,
-(e)m smagnęła
smagnęłom,
-(e)m smagnęło
smagnęliśmy,
-(e)śmy smagnęli
smagnęłyśmy,
-(e)śmy smagnęły
2nd smagnąłeś,
-(e)ś smagnął
smagnęłaś,
-(e)ś smagnęła
smagnęłoś,
-(e)ś smagnęło
smagnęliście,
-(e)ście smagnęli
smagnęłyście,
-(e)ście smagnęły
3rd smagnął smagnęła smagnęło smagnęli smagnęły
impersonal smagnięto
conditional 1st smagnąłbym,
bym smagnął
smagnęłabym,
bym smagnęła
smagnęłobym,
bym smagnęło
smagnęlibyśmy,
byśmy smagnęli
smagnęłybyśmy,
byśmy smagnęły
2nd smagnąłbyś,
byś smagnął
smagnęłabyś,
byś smagnęła
smagnęłobyś,
byś smagnęło
smagnęlibyście,
byście smagnęli
smagnęłybyście,
byście smagnęły
3rd smagnąłby,
by smagnął
smagnęłaby,
by smagnęła
smagnęłoby,
by smagnęło
smagnęliby,
by smagnęli
smagnęłyby,
by smagnęły
impersonal smagnięto by
imperative 1st niech smagnę smagnijmy
2nd smagnij smagnijcie
3rd niech smagnie niech smagną
passive adjectival participle smagnięty smagnięta smagnięte smagnięci smagnięte
anterior adverbial participle smagnąwszy
verbal noun smagnięcie

Further reading[edit]

  • smagnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • smagnąć in Polish dictionaries at PWN