sontiminen
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
sontiminen
- verbal noun of sontia
- (especially of animals) defecating
Declension[edit]
Inflection of sontiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | sontiminen | sontimiset | ||
genitive | sontimisen | sontimisten sontimisien | ||
partitive | sontimista | sontimisia | ||
illative | sontimiseen | sontimisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | sontiminen | sontimiset | ||
accusative | nom. | sontiminen | sontimiset | |
gen. | sontimisen | |||
genitive | sontimisen | sontimisten sontimisien | ||
partitive | sontimista | sontimisia | ||
inessive | sontimisessa | sontimisissa | ||
elative | sontimisesta | sontimisista | ||
illative | sontimiseen | sontimisiin | ||
adessive | sontimisella | sontimisilla | ||
ablative | sontimiselta | sontimisilta | ||
allative | sontimiselle | sontimisille | ||
essive | sontimisena | sontimisina | ||
translative | sontimiseksi | sontimisiksi | ||
abessive | sontimisetta | sontimisitta | ||
instructive | — | sontimisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |