spełnić

Polish

Etymology

From s- +‎ pełnić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɛw.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛwɲit͡ɕ
• Syllabification: speł‧nić

Verb

spełnić pf (imperfective spełniać)

1. (transitive) to carry out, to perform, to fulfil
2. (transitive) to meet, to satisfy, to live up to
3. (reflexive with się) to materialise, to come true

Conjugation

Conjugation of spełnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spełnić
future tense	1st	spełnię			spełnimy
	2nd	spełnisz			spełnicie
	3rd	spełni			spełnią
	impersonal	spełni się
past tense	1st	spełniłem, -(e)m spełnił	spełniłam, -(e)m spełniła	spełniłom, -(e)m spełniło	spełniliśmy, -(e)śmy spełnili	spełniłyśmy, -(e)śmy spełniły
	2nd	spełniłeś, -(e)ś spełnił	spełniłaś, -(e)ś spełniła	spełniłoś, -(e)ś spełniło	spełniliście, -(e)ście spełnili	spełniłyście, -(e)ście spełniły
	3rd	spełnił	spełniła	spełniło	spełnili	spełniły
	impersonal	spełniono
conditional	1st	spełniłbym, bym spełnił	spełniłabym, bym spełniła	spełniłobym, bym spełniło	spełnilibyśmy, byśmy spełnili	spełniłybyśmy, byśmy spełniły
	2nd	spełniłbyś, byś spełnił	spełniłabyś, byś spełniła	spełniłobyś, byś spełniło	spełnilibyście, byście spełnili	spełniłybyście, byście spełniły
	3rd	spełniłby, by spełnił	spełniłaby, by spełniła	spełniłoby, by spełniło	spełniliby, by spełnili	spełniłyby, by spełniły
	impersonal	spełniono by
imperative	1st	niech spełnię			spełnijmy
	2nd	spełnij			spełnijcie
	3rd	niech spełni			niech spełnią
passive adjectival participle		spełniony	spełniona	spełnione	spełnieni	spełnione
anterior adverbial participle		spełniwszy
verbal noun		spełnienie

Further reading

• spełnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spełnić in Polish dictionaries at PWN