splendico

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From splendeō (I shine, glitter) +‎ -icō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

splendicō (present infinitive splendicāre, perfect active splendicāvī, supine splendicātum); first conjugation

  1. to shine, glitter, sparkle

Conjugation[edit]

   Conjugation of splendicō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present splendicō splendicās splendicat splendicāmus splendicātis splendicant
imperfect splendicābam splendicābās splendicābat splendicābāmus splendicābātis splendicābant
future splendicābō splendicābis splendicābit splendicābimus splendicābitis splendicābunt
perfect splendicāvī splendicāvistī splendicāvit splendicāvimus splendicāvistis splendicāvērunt,
splendicāvēre
pluperfect splendicāveram splendicāverās splendicāverat splendicāverāmus splendicāverātis splendicāverant
future perfect splendicāverō splendicāveris splendicāverit splendicāverimus splendicāveritis splendicāverint
passive present splendicor splendicāris,
splendicāre
splendicātur splendicāmur splendicāminī splendicantur
imperfect splendicābar splendicābāris,
splendicābāre
splendicābātur splendicābāmur splendicābāminī splendicābantur
future splendicābor splendicāberis,
splendicābere
splendicābitur splendicābimur splendicābiminī splendicābuntur
perfect splendicātus + present active indicative of sum
pluperfect splendicātus + imperfect active indicative of sum
future perfect splendicātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present splendicem splendicēs splendicet splendicēmus splendicētis splendicent
imperfect splendicārem splendicārēs splendicāret splendicārēmus splendicārētis splendicārent
perfect splendicāverim splendicāverīs splendicāverit splendicāverīmus splendicāverītis splendicāverint
pluperfect splendicāvissem splendicāvissēs splendicāvisset splendicāvissēmus splendicāvissētis splendicāvissent
passive present splendicer splendicēris,
splendicēre
splendicētur splendicēmur splendicēminī splendicentur
imperfect splendicārer splendicārēris,
splendicārēre
splendicārētur splendicārēmur splendicārēminī splendicārentur
perfect splendicātus + present active subjunctive of sum
pluperfect splendicātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present splendicā splendicāte
future splendicātō splendicātō splendicātōte splendicantō
passive present splendicāre splendicāminī
future splendicātor splendicātor splendicantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives splendicāre splendicāvisse splendicātūrum esse splendicārī splendicātum esse splendicātum īrī
participles splendicāns splendicātūrus splendicātus splendicandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
splendicandī splendicandō splendicandum splendicandō splendicātum splendicātū

References[edit]

  • splendico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • splendico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.