splinternieuw

Dutch

Etymology

Compound of splinter +‎ nieuw.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌsplɪn.tərˈniu̯/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: splin‧ter‧nieuw

Adjective

splinternieuw (comparative splinternieuwer, superlative splinternieuwst)

1. brand new [from 18th c.]

   Ik heb een boot / ik heb een hele mooie splinternieuwe boot — I have a boat / I have a whole beautiful brand new boat. (Gebroeders Ko – Ik heb een boot / Boten Anna)

   Synonym: fonkelnieuw

Inflection

Inflection of splinternieuw
uninflected	splinternieuw
inflected	splinternieuwe
comparative	splinternieuwer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		splinternieuw	splinternieuwer	het splinternieuwst het splinternieuwste
indefinite	m./f. sing.	splinternieuwe	splinternieuwere	splinternieuwste
	n. sing.	splinternieuw	splinternieuwer	splinternieuwste
	plural	splinternieuwe	splinternieuwere	splinternieuwste
definite		splinternieuwe	splinternieuwere	splinternieuwste
partitive		splinternieuws	splinternieuwers	—

Derived terms

• spiksplinternieuw

Descendants

• Afrikaans: splinternuut
• → West Frisian: splinternij (calque)