spoitor
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
spoitor m (plural spoitori)
Declension[edit]
Declension of spoitor
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) spoitor | spoitorul | (niște) spoitori | spoitorii |
genitive/dative | (unui) spoitor | spoitorului | (unor) spoitori | spoitorilor |
vocative | spoitorule | spoitorilor |