spopod

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Univerbation of z +‎ popod. First attested in 1813.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈspɔ.pɔt/
  • Rhymes: -ɔpɔt
  • Syllabification: spo‧pod

Preposition[edit]

spopod

  1. (literary) from under [+genitive]
    Synonym: spod

References[edit]

  1. ^ Joh. Peter Bohdanowicz Dworzecki (1813) Grammatyka jezyka polskiego wedlug prawidel JX. Kopczynskiego napisana ...[1] (in Polish), Jos. Zawadzki, page 118

Further reading[edit]

  • spopod in Polish dictionaries at PWN
  • spopod in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego