sprzeczka
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
sprzeczka f
- argument, quarrel
- Nigdy nie mieliśmy sprzeczki, którą wygrałem. ― We've never had an argument that I won.
- wdać się w sprzeczkę z kimś ― to start an argument with someone
Declension[edit]
Declension of sprzeczka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sprzeczka | sprzeczki |
| genitive | sprzeczki | sprzeczek |
| dative | sprzeczce | sprzeczkom |
| accusative | sprzeczkę | sprzeczki |
| instrumental | sprzeczką | sprzeczkami |
| locative | sprzeczce | sprzeczkach |
| vocative | sprzeczko | sprzeczki |
Related terms[edit]
adjective
adverb
noun
verbs