stiúraigh

Irish

Alternative forms

• stiúruigh (obsolete)

Etymology

From stiúir +‎ -igh.

Verb

stiúraigh (present analytic stiúraíonn, future analytic stiúróidh, verbal noun stiúrú, past participle stiúraithe)

1. Synonym of stiúir (“to steer. guide, control”)

Conjugation

conjugation of stiúraigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	stiúraím	stiúraíonn tú; stiúraír†	stiúraíonn sé, sí	stiúraímid; stiúraíonn muid	stiúraíonn sibh	stiúraíonn siad; stiúraíd†	a stiúraíonn; a stiúraíos	stiúraítear
	past	stiúraigh mé; stiúraíos	stiúraigh tú; stiúraís	stiúraigh sé, sí	stiúraíomar; stiúraigh muid	stiúraigh sibh; stiúraíobhair	stiúraigh siad; stiúraíodar	a stiúraigh / ar stiúraigh*	stiúraíodh
	past habitual	stiúraínn	stiúraíteá	stiúraíodh sé, sí	stiúraímis; stiúraíodh muid	stiúraíodh sibh	stiúraídís; stiúraíodh siad	a stiúraíodh / a stiúraíodh*	stiúraítí
future		stiúróidh mé; stiúród; stiúróchaidh mé†	stiúróidh tú; stiúróir†; stiúróchaidh tú†	stiúróidh sé, sí; stiúróchaidh sé, sí†	stiúróimid; stiúróidh muid; stiúróchaimid†; stiúróchaidh muid†	stiúróidh sibh; stiúróchaidh sibh†	stiúróidh siad; stiúróid†; stiúróchaidh siad†	a stiúróidh; a stiúrós; a stiúróchaidh†; a stiúróchas†	stiúrófar; stiúróchar†
conditional		stiúróinn; stiúróchainn†	stiúrófá; stiúróchthá†	stiúródh sé, sí; stiúróchadh sé, sí†	stiúróimis; stiúródh muid; stiúróchaimis†; stiúróchadh muid†	stiúródh sibh; stiúróchadh sibh†	stiúróidís; stiúródh siad; stiúróchadh siad†	a stiúródh; a stiúróchadh† / a stiúródh*; a stiúróchadh*†	stiúrófaí; stiúróchthaí†
subjunctive	present	go stiúraí mé; go stiúraíod†	go stiúraí tú; go stiúraír†	go stiúraí sé, sí	go stiúraímid; go stiúraí muid	go stiúraí sibh	go stiúraí siad; go stiúraíd†	—	go stiúraítear
	past	dá stiúraínn	dá stiúraíteá	dá stiúraíodh sé, sí	dá stiúraímis; dá stiúraíodh muid	dá stiúraíodh sibh	dá stiúraídís; dá stiúraíodh siad	—	dá stiúraítí
imperative		stiúraím	stiúraigh	stiúraíodh sé, sí	stiúraímis	stiúraígí; stiúraídh†	stiúraídís	—	stiúraítear
verbal noun		stiúrú
past participle		stiúraithe

* indirect relative
† archaic or dialect form

Further reading

• “stiúraigh”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
• Dinneen, Patrick S. (1904) “stiúruiġim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 693
• Ó Dónaill, Niall (1977) “stiúraigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN