strictio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From stringō.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

strictiō f (genitive strictiōnis); third declension

  1. a drawing or pressing together
    • Caelius Aurelianus, De Morbis Acutis et Chronicis 2.9.79:
      Sed praetactis membris, quae frigido mortis torpore afficiuntur calefactionibus etiam adhibitis, cum obvolutione, atque modica strictione ex lanis effecta.

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative strictiō strictiōnēs
Genitive strictiōnis strictiōnum
Dative strictiōnī strictiōnibus
Accusative strictiōnem strictiōnēs
Ablative strictiōne strictiōnibus
Vocative strictiō strictiōnēs

References[edit]

  • strictio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • strictio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.