strivit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of strivi.
Adjective[edit]
strivit m or n (feminine singular strivită, masculine plural striviți, feminine and neuter plural strivite)
Declension[edit]
Declension of strivit
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | strivit | strivită | striviți | strivite | ||
definite | strivitul | strivita | striviții | strivitele | |||
genitive/ dative |
indefinite | strivit | strivite | striviți | strivite | ||
definite | strivitului | strivitei | striviților | strivitelor |
Verb[edit]
strivit (past participle of strivi)
- past participle of strivi