strokka

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɔhka/

  Rhymes: -ɔhka

Verb

strokka (weak verb, third-person singular past indicative strokkaði, supine strokkað)

1. to churn (butter)

Conjugation

strokka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að strokka
supine (sagnbót)		strokkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		strokkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég strokka	við strokkum	present (nútíð)	ég strokki	við strokkum
	þú strokkar	þið strokkið		þú strokkir	þið strokkið
	hann, hún, það strokkar	þeir, þær, þau strokka		hann, hún, það strokki	þeir, þær, þau strokki
past (þátíð)	ég strokkaði	við strokkuðum	past (þátíð)	ég strokkaði	við strokkuðum
	þú strokkaðir	þið strokkuðuð		þú strokkaðir	þið strokkuðuð
	hann, hún, það strokkaði	þeir, þær, þau strokkuðu		hann, hún, það strokkaði	þeir, þær, þau strokkuðu
imperative (boðháttur)	strokka (þú)	strokkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	strokkaðu	strokkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

strokkast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að strokkast
supine (sagnbót)		strokkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		strokkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég strokkast	við strokkumst	present (nútíð)	ég strokkist	við strokkumst
	þú strokkast	þið strokkist		þú strokkist	þið strokkist
	hann, hún, það strokkast	þeir, þær, þau strokkast		hann, hún, það strokkist	þeir, þær, þau strokkist
past (þátíð)	ég strokkaðist	við strokkuðumst	past (þátíð)	ég strokkaðist	við strokkuðumst
	þú strokkaðist	þið strokkuðust		þú strokkaðist	þið strokkuðust
	hann, hún, það strokkaðist	þeir, þær, þau strokkuðust		hann, hún, það strokkaðist	þeir, þær, þau strokkuðust
imperative (boðháttur)	strokkast (þú)	strokkist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	strokkastu	strokkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

strokkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	strokkaður	strokkuð	strokkað		strokkaðir	strokkaðar	strokkuð
accusative (þolfall)	strokkaðan	strokkaða	strokkað		strokkaða	strokkaðar	strokkuð
dative (þágufall)	strokkuðum	strokkaðri	strokkuðu		strokkuðum	strokkuðum	strokkuðum
genitive (eignarfall)	strokkaðs	strokkaðrar	strokkaðs		strokkaðra	strokkaðra	strokkaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	strokkaði	strokkaða	strokkaða		strokkuðu	strokkuðu	strokkuðu
accusative (þolfall)	strokkaða	strokkuðu	strokkaða		strokkuðu	strokkuðu	strokkuðu
dative (þágufall)	strokkaða	strokkuðu	strokkaða		strokkuðu	strokkuðu	strokkuðu
genitive (eignarfall)	strokkaða	strokkuðu	strokkaða		strokkuðu	strokkuðu	strokkuðu

Related terms

• strokkur

Noun

strokka

1. indefinite accusative plural of strokkur
2. indefinite genitive plural of strokkur