styk

See also: стык and штык

Czech

Etymology

Deverbal from stýkat.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈstɪk]

• Audio

  (file)

Noun

styk m inan

1. contact, touch

   přijít do styku ― (please add an English translation of this usage example)

2. communication, intercourse
3. sexual intercourse
4. (in the plural) dealings, relations

Declension

Declension of styk (velar masculine inanimate)

	singular	plural
nominative	styk	styky
genitive	styku	styků
dative	styku	stykům
accusative	styk	styky
vocative	styku	styky
locative	styku	stycích
instrumental	stykem	styky

Further reading

• styk in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• styk in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
• styk in Internetová jazyková příručka

Middle English

Etymology 1

Noun

styk

1. Alternative form of stiche

Etymology 2

Noun

styk (plural stykkes)

1. Alternative form of stikke

Polish

Etymology

Deverbal from stykać.

Pronunciation

• IPA^(key): /stɨk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨk
• Syllabification: styk

Noun

styk m inan

1. contact
2. point of contact

Declension

Declension of styk

	singular	plural
nominative	styk	styki
genitive	styku	styków
dative	stykowi	stykom
accusative	styk	styki
instrumental	stykiem	stykami
locative	styku	stykach
vocative	styku	styki

Derived terms

adjectives

• bezstykowy
• stykowy

 

adverb

• na styk

 

nouns

• stycznik
• stykówka
• trójstyk

 

Related terms

nouns

• stykanie
• tknięcie
• tykanie
• zestyk

 

verbs

• stykać
• tykać
• wytknąć
• wytykać
• zetknąć

 

Further reading

• styk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• styk in Polish dictionaries at PWN