subita

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: súbita

Esperanto[edit]

Etymology[edit]

From Latin subito.

Pronunciation[edit]

  • (file)
  • IPA(key): [suˈbita]
  • Rhymes: -ita
  • Hyphenation: su‧bi‧ta

Adjective[edit]

subita (accusative singular subitan, plural subitaj, accusative plural subitajn)

  1. sudden

Italian[edit]

Participle[edit]

subita f sg

  1. feminine singular of subito

Latin[edit]

Participle[edit]

subita

  1. inflection of subitus:
    1. nominative/vocative/ablative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Slavomolisano[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Italian subito.

Pronunciation[edit]

Adverb[edit]

subita

  1. immediately, at once, right away
    • 2010, Natalina Spadanuda, Le renard et le loup:
      È! Oni, vuk, biša lačan, nije čeka dvi vote ka ona je rekla. Je reka: „Homa po subita!“
      Ha! He, the wolf, was hungry, he didn’t think (literally, “wait”) twice when she said it. He said: “Let’s go right away!”

References[edit]

  • Breu, W., Mader Skender, M. B. & Piccoli, G. 2013. Oral texts in Molise Slavic (Italy): Acquaviva Collecroce. In Adamou, E., Breu, W., Drettas, G. & Scholze, L. (eds.). 2013. EuroSlav2010: Elektronische Datenbank bedrohter slavischer Varietäten in nichtslavophonen Ländern Europas – Base de données électronique de variétés slaves menacées dans des pays européens non slavophones. Konstanz: Universität / Paris: Lacito (Internet Publication).