subtilis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From sub + tēla (a web).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

subtīlis (neuter subtīle, comparative subtīlior, superlative subtīlissimus, adverb subtīliter); third-declension two-termination adjective

  1. fine, thin, slender
  2. precise, accurate, keen
  3. (of speech) plain, unadorned, simple

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative subtīlis subtīle subtīlēs subtīlia
Genitive subtīlis subtīlium
Dative subtīlī subtīlibus
Accusative subtīlem subtīle subtīlēs
subtīlīs
subtīlia
Ablative subtīlī subtīlibus
Vocative subtīlis subtīle subtīlēs subtīlia

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • subtilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • subtilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • subtilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • subtilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • sound knowledge; scholarship: doctrina exquisita, subtilis, elegans
    • good taste; delicate perception: iudicium subtile, elegans, exquisitum, intellegens
    • the plain style: verborum tenuitias, oratio subtilis