szakadt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

szakad +‎ -t

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈsɒkɒtː]
  • Hyphenation: sza‧kadt
  • Rhymes: -ɒtː

Verb[edit]

szakadt

  1. third-person singular indicative past indefinite of szakad
    Szakadt az eső.It was pouring with rain. (literally, “The rain was pouring.”)

Participle[edit]

szakadt

  1. past participle of szakad

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative szakadt szakadtak
accusative szakadtat szakadtakat
dative szakadtnak szakadtaknak
instrumental szakadttal szakadtakkal
causal-final szakadtért szakadtakért
translative szakadttá szakadtakká
terminative szakadtig szakadtakig
essive-formal szakadtként szakadtakként
essive-modal
inessive szakadtban szakadtakban
superessive szakadton szakadtakon
adessive szakadtnál szakadtaknál
illative szakadtba szakadtakba
sublative szakadtra szakadtakra
allative szakadthoz szakadtakhoz
elative szakadtból szakadtakból
delative szakadtról szakadtakról
ablative szakadttól szakadtaktól
non-attributive
possessive - singular
szakadté szakadtaké
non-attributive
possessive - plural
szakadtéi szakadtakéi

Adjective[edit]

szakadt (comparative szakadtabb, superlative legszakadtabb)

  1. torn
    A ruhájuk szakadt és piszkos.Their clothes are torn and dirty.
  2. raggedy (wearing torn or tattered clothes)

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative szakadt szakadtak
accusative szakadtat szakadtakat
dative szakadtnak szakadtaknak
instrumental szakadttal szakadtakkal
causal-final szakadtért szakadtakért
translative szakadttá szakadtakká
terminative szakadtig szakadtakig
essive-formal szakadtként szakadtakként
essive-modal szakadtul
inessive szakadtban szakadtakban
superessive szakadton szakadtakon
adessive szakadtnál szakadtaknál
illative szakadtba szakadtakba
sublative szakadtra szakadtakra
allative szakadthoz szakadtakhoz
elative szakadtból szakadtakból
delative szakadtról szakadtakról
ablative szakadttól szakadtaktól
non-attributive
possessive - singular
szakadté szakadtaké
non-attributive
possessive - plural
szakadtéi szakadtakéi

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • szakadt in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN