táthaigh

Irish

Etymology

From Middle Irish táthaigid, from Old Irish táth (“joining, welding, soldering”).

Pronunciation

• (Ulster) IPA^(key): /t̪ˠaːj/

Verb

táthaigh (present analytic táthaíonn, future analytic táthóidh, verbal noun táthú, past participle táthaithe)

1. to weld (join materials (especially metals) by applying heat)
2. to cement (affix with cement)

   Synonyms: stroighnigh, suimintigh

Conjugation

conjugation of táthaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	táthaím	táthaíonn tú; táthaír†	táthaíonn sé, sí	táthaímid; táthaíonn muid	táthaíonn sibh	táthaíonn siad; táthaíd†	a tháthaíonn; a tháthaíos / a dtáthaíonn*; a dtáthaíos*	táthaítear
	past	tháthaigh mé; tháthaíos	tháthaigh tú; tháthaís	tháthaigh sé, sí	tháthaíomar; tháthaigh muid	tháthaigh sibh; tháthaíobhair	tháthaigh siad; tháthaíodar	a tháthaigh / ar tháthaigh*	táthaíodh
	past habitual	tháthaínn / dtáthaínn‡‡	tháthaíteá / dtáthaíteᇇ	tháthaíodh sé, sí / dtáthaíodh sé, s퇇	tháthaímis; tháthaíodh muid / dtáthaímis‡‡; dtáthaíodh muid‡‡	tháthaíodh sibh / dtáthaíodh sibh‡‡	tháthaídís; tháthaíodh siad / dtáthaídís‡‡; dtáthaíodh siad‡‡	a tháthaíodh / a dtáthaíodh*	tháthaítí / dtáthaít퇇
future		táthóidh mé; táthód; táthóchaidh mé†	táthóidh tú; táthóir†; táthóchaidh tú†	táthóidh sé, sí; táthóchaidh sé, sí†	táthóimid; táthóidh muid; táthóchaimid†; táthóchaidh muid†	táthóidh sibh; táthóchaidh sibh†	táthóidh siad; táthóid†; táthóchaidh siad†	a tháthóidh; a tháthós; a tháthóchaidh†; a tháthóchas† / a dtáthóidh*; a dtáthós*; a dtáthóchaidh*†; a dtáthóchas*†	táthófar; táthóchar†
conditional		tháthóinn; tháthóchainn† / dtáthóinn‡‡; dtáthóchainn†‡‡	tháthófá; tháthóchthᆠ/ dtáthófᇇ; dtáthóchthᆇ‡	tháthódh sé, sí; tháthóchadh sé, s토/ dtáthódh sé, s퇇; dtáthóchadh sé, s톇‡	tháthóimis; tháthódh muid; tháthóchaimis†; tháthóchadh muid† / dtáthóimis‡‡; dtáthódh muid‡‡; dtáthóchaimis†‡‡; dtáthóchadh muid†‡‡	tháthódh sibh; tháthóchadh sibh† / dtáthódh sibh‡‡; dtáthóchadh sibh†‡‡	tháthóidís; tháthódh siad; tháthóchadh siad† / dtáthóidís‡‡; dtáthódh siad‡‡; dtáthóchadh siad†‡‡	a tháthódh; a tháthóchadh† / a dtáthódh*; a dtáthóchadh*†	tháthófaí; tháthóchtha토/ dtáthófa퇇; dtáthóchtha톇‡
subjunctive	present	go dtáthaí mé; go dtáthaíod†	go dtáthaí tú; go dtáthaír†	go dtáthaí sé, sí	go dtáthaímid; go dtáthaí muid	go dtáthaí sibh	go dtáthaí siad; go dtáthaíd†	—	go dtáthaítear
	past	dá dtáthaínn	dá dtáthaíteá	dá dtáthaíodh sé, sí	dá dtáthaímis; dá dtáthaíodh muid	dá dtáthaíodh sibh	dá dtáthaídís; dá dtáthaíodh siad	—	dá dtáthaítí
imperative		táthaím	táthaigh	táthaíodh sé, sí	táthaímis	táthaígí; táthaídh†	táthaídís	—	táthaítear
verbal noun		táthú
past participle		táthaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• atáthaigh
• táthaire m (“welder”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
táthaigh	tháthaigh	dtáthaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “táthaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN