türelmetlen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

türelem (patience) +‎ -etlen (-less, without)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈtyrɛlmɛtlɛn]
  • (file)
  • Hyphenation: tü‧rel‧met‧len
  • Rhymes: -ɛn

Adjective[edit]

türelmetlen (comparative türelmetlenebb, superlative legtürelmetlenebb)

  1. impatient, intolerant

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative türelmetlen türelmetlenek
accusative türelmetlent türelmetleneket
dative türelmetlennek türelmetleneknek
instrumental türelmetlennel türelmetlenekkel
causal-final türelmetlenért türelmetlenekért
translative türelmetlenné türelmetlenekké
terminative türelmetlenig türelmetlenekig
essive-formal türelmetlenként türelmetlenekként
essive-modal türelmetlenül
inessive türelmetlenben türelmetlenekben
superessive türelmetlenen türelmetleneken
adessive türelmetlennél türelmetleneknél
illative türelmetlenbe türelmetlenekbe
sublative türelmetlenre türelmetlenekre
allative türelmetlenhez türelmetlenekhez
elative türelmetlenből türelmetlenekből
delative türelmetlenről türelmetlenekről
ablative türelmetlentől türelmetlenektől
non-attributive
possessive - singular
türelmetlené türelmetleneké
non-attributive
possessive - plural
türelmetlenéi türelmetlenekéi

Antonyms[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]