tardaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of tardō (“I delay, impede; I hesitate”).
Participle[edit]
tardātūrus (feminine tardātūra, neuter tardātūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tardātūrus | tardātūra | tardātūrum | tardātūrī | tardātūrae | tardātūra | |
Genitive | tardātūrī | tardātūrae | tardātūrī | tardātūrōrum | tardātūrārum | tardātūrōrum | |
Dative | tardātūrō | tardātūrō | tardātūrīs | ||||
Accusative | tardātūrum | tardātūram | tardātūrum | tardātūrōs | tardātūrās | tardātūra | |
Ablative | tardātūrō | tardātūrā | tardātūrō | tardātūrīs | |||
Vocative | tardātūre | tardātūra | tardātūrum | tardātūrī | tardātūrae | tardātūra |