terugwinnen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Compound of terug + winnen, analogous to English win back.
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Verb[edit]
terugwinnen
- to recover
Inflection[edit]
Conjugation of terugwinnen (strong class 3a, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | terugwinnen | |||
past singular | won terug | |||
past participle | teruggewonnen | |||
infinitive | terugwinnen | |||
gerund | terugwinnen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | win terug | won terug | terugwin | terugwon |
2nd person sing. (jij) | wint terug | won terug | terugwint | terugwon |
2nd person sing. (u) | wint terug | won terug | terugwint | terugwon |
2nd person sing. (gij) | wint terug | wont terug | terugwint | terugwont |
3rd person singular | wint terug | won terug | terugwint | terugwon |
plural | winnen terug | wonnen terug | terugwinnen | terugwonnen |
subjunctive sing.1 | winne terug | wonne terug | terugwinne | terugwonne |
subjunctive plur.1 | winnen terug | wonnen terug | terugwinnen | terugwonnen |
imperative sing. | win terug | |||
imperative plur.1 | wint terug | |||
participles | terugwinnend | teruggewonnen | ||
1) Archaic. |