tiomáin

Irish

Etymology

Denominal from Middle Irish timmáin, verbal noun of do·immaig, from to- + Old Irish imm·aig.

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /tʲəˈmˠɑːnʲ/
• (Connacht) IPA^(key): /ˈtʲɪmˠɑːnʲ/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈtʲɪmˠænʲ/

Verb

tiomáin (present analytic tiomáineann, future analytic tiomáinfidh, verbal noun tiomáint, past participle tiomáinte)

1. to drive
2. to propel, impel
3. (golf) to drive

Conjugation

conjugation of tiomáin (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tiomáinim	tiomáineann tú; tiomáinir†	tiomáineann sé, sí	tiomáinimid	tiomáineann sibh	tiomáineann siad; tiomáinid†	a thiomáineann; a thiomáineas / a dtiomáineann*; a dtiomáineas*	tiomáintear
	past	thiomáin mé; thiomáineas	thiomáin tú; thiomáinis	thiomáin sé, sí	thiomáineamar; thiomáin muid	thiomáin sibh; thiomáineabhair	thiomáin siad; thiomáineadar	a thiomáin / ar thiomáin*	tiomáineadh
	past habitual	thiomáininn / dtiomáininn‡‡	thiomáinteá / dtiomáinteᇇ	thiomáineadh sé, sí / dtiomáineadh sé, s퇇	thiomáinimis; thiomáineadh muid / dtiomáinimis‡‡; dtiomáineadh muid‡‡	thiomáineadh sibh / dtiomáineadh sibh‡‡	thiomáinidís; thiomáineadh siad / dtiomáinidís‡‡; dtiomáineadh siad‡‡	a thiomáineadh / a dtiomáineadh*	thiomáintí / dtiomáint퇇
future		tiomáinfidh mé; tiomáinfead	tiomáinfidh tú; tiomáinfir†	tiomáinfidh sé, sí	tiomáinfimid; tiomáinfidh muid	tiomáinfidh sibh	tiomáinfidh siad; tiomáinfid†	a thiomáinfidh; a thiomáinfeas / a dtiomáinfidh*; a dtiomáinfeas*	tiomáinfear
conditional		thiomáinfinn / dtiomáinfinn‡‡	thiomáinfeá / dtiomáinfeᇇ	thiomáinfeadh sé, sí / dtiomáinfeadh sé, s퇇	thiomáinfimis; thiomáinfeadh muid / dtiomáinfimis‡‡; dtiomáinfeadh muid‡‡	thiomáinfeadh sibh / dtiomáinfeadh sibh‡‡	thiomáinfidís; thiomáinfeadh siad / dtiomáinfidís‡‡; dtiomáinfeadh siad‡‡	a thiomáinfeadh / a dtiomáinfeadh*	thiomáinfí / dtiomáinf퇇
subjunctive	present	go dtiomáine mé; go dtiomáinead†	go dtiomáine tú; go dtiomáinir†	go dtiomáine sé, sí	go dtiomáinimid; go dtiomáine muid	go dtiomáine sibh	go dtiomáine siad; go dtiomáinid†	—	go dtiomáintear
	past	dá dtiomáininn	dá dtiomáinteá	dá dtiomáineadh sé, sí	dá dtiomáinimis; dá dtiomáineadh muid	dá dtiomáineadh sibh	dá dtiomáinidís; dá dtiomáineadh siad	—	dá dtiomáintí
imperative		tiomáinim	tiomáin	tiomáineadh sé, sí	tiomáinimis	tiomáinigí; tiomáinidh†	tiomáinidís	—	tiomáintear
verbal noun		tiomáint
past participle		tiomáinte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• troitheánaigh

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tiomáin	thiomáin	dtiomáin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “tiomáin”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “do-immaig”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language