tipoloģe
Jump to navigation
Jump to search
See also: tipoloģē
Latvian[edit]
Etymology[edit]
From tipologs (“typologist”) + -e (“fem.”) (with palatalization of g to ģ).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
tipoloģe f (5th declension, masculine form: tipologs)
- (female) typologist (a specialist in typology)
Declension[edit]
Declension of tipoloģe (5th declension)
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | tipoloģe | tipoloģes |
accusative (akuzatīvs) | tipoloģi | tipoloģes |
genitive (ģenitīvs) | tipoloģes | tipoloģu |
dative (datīvs) | tipoloģei | tipoloģēm |
instrumental (instrumentālis) | tipoloģi | tipoloģēm |
locative (lokatīvs) | tipoloģē | tipoloģēs |
vocative (vokatīvs) | tipoloģe | tipoloģes |