tuða

See also: tuda

Icelandic

Verb

tuða (weak verb, third-person singular past indicative tuðaði, supine tuðað)

1. to grumble, to nag

Conjugation

tuða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að tuða
supine (sagnbót)		tuðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tuðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tuða	við tuðum	present (nútíð)	ég tuði	við tuðum
	þú tuðar	þið tuðið		þú tuðir	þið tuðið
	hann, hún, það tuðar	þeir, þær, þau tuða		hann, hún, það tuði	þeir, þær, þau tuði
past (þátíð)	ég tuðaði	við tuðuðum	past (þátíð)	ég tuðaði	við tuðuðum
	þú tuðaðir	þið tuðuðuð		þú tuðaðir	þið tuðuðuð
	hann, hún, það tuðaði	þeir, þær, þau tuðuðu		hann, hún, það tuðaði	þeir, þær, þau tuðuðu
imperative (boðháttur)	tuða (þú)	tuðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tuðaðu	tuðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tuðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að tuðast
supine (sagnbót)		tuðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tuðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tuðast	við tuðumst	present (nútíð)	ég tuðist	við tuðumst
	þú tuðast	þið tuðist		þú tuðist	þið tuðist
	hann, hún, það tuðast	þeir, þær, þau tuðast		hann, hún, það tuðist	þeir, þær, þau tuðist
past (þátíð)	ég tuðaðist	við tuðuðumst	past (þátíð)	ég tuðaðist	við tuðuðumst
	þú tuðaðist	þið tuðuðust		þú tuðaðist	þið tuðuðust
	hann, hún, það tuðaðist	þeir, þær, þau tuðuðust		hann, hún, það tuðaðist	þeir, þær, þau tuðuðust
imperative (boðháttur)	tuðast (þú)	tuðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tuðastu	tuðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tuðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tuðaður	tuðuð	tuðað		tuðaðir	tuðaðar	tuðuð
accusative (þolfall)	tuðaðan	tuðaða	tuðað		tuðaða	tuðaðar	tuðuð
dative (þágufall)	tuðuðum	tuðaðri	tuðuðu		tuðuðum	tuðuðum	tuðuðum
genitive (eignarfall)	tuðaðs	tuðaðrar	tuðaðs		tuðaðra	tuðaðra	tuðaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tuðaði	tuðaða	tuðaða		tuðuðu	tuðuðu	tuðuðu
accusative (þolfall)	tuðaða	tuðuðu	tuðaða		tuðuðu	tuðuðu	tuðuðu
dative (þágufall)	tuðaða	tuðuðu	tuðaða		tuðuðu	tuðuðu	tuðuðu
genitive (eignarfall)	tuðaða	tuðuðu	tuðaða		tuðuðu	tuðuðu	tuðuðu