ukartować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From u- +‎ kartować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /u.karˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧kar‧to‧wać

Verb[edit]

ukartować pf (imperfective ukartowywać)

  1. (transitive) to plot, to scheme (to conceive a crime, misdeed, etc.)
    Synonym: uknuć

Conjugation[edit]

Conjugation of ukartować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ukartować
future tense 1st ukartuję ukartujemy
2nd ukartujesz ukartujecie
3rd ukartuje ukartują
impersonal ukartuje się
past tense 1st ukartowałem,
-(e)m ukartował
ukartowałam,
-(e)m ukartowała
ukartowałom,
-(e)m ukartowało
ukartowaliśmy,
-(e)śmy ukartowali
ukartowałyśmy,
-(e)śmy ukartowały
2nd ukartowałeś,
-(e)ś ukartował
ukartowałaś,
-(e)ś ukartowała
ukartowałoś,
-(e)ś ukartowało
ukartowaliście,
-(e)ście ukartowali
ukartowałyście,
-(e)ście ukartowały
3rd ukartował ukartowała ukartowało ukartowali ukartowały
impersonal ukartowano
conditional 1st ukartowałbym,
bym ukartował
ukartowałabym,
bym ukartowała
ukartowałobym,
bym ukartowało
ukartowalibyśmy,
byśmy ukartowali
ukartowałybyśmy,
byśmy ukartowały
2nd ukartowałbyś,
byś ukartował
ukartowałabyś,
byś ukartowała
ukartowałobyś,
byś ukartowało
ukartowalibyście,
byście ukartowali
ukartowałybyście,
byście ukartowały
3rd ukartowałby,
by ukartował
ukartowałaby,
by ukartowała
ukartowałoby,
by ukartowało
ukartowaliby,
by ukartowali
ukartowałyby,
by ukartowały
impersonal ukartowano by
imperative 1st niech ukartuję ukartujmy
2nd ukartuj ukartujcie
3rd niech ukartuje niech ukartują
passive adjectival participle ukartowany ukartowana ukartowane ukartowani ukartowane
anterior adverbial participle ukartowawszy
verbal noun ukartowanie

Further reading[edit]