ulaita

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Veps[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb[edit]

ulaita

  1. to howl

Inflection[edit]

Inflection of ulaita (inflection type 9/kogota)
1st infinitive ulaita
present indic. ulaidab
past indic. ulaizi
present
indicative
past
indicative
imperative
1st singular ulaidan ulaizin
2nd singular ulaidad ulaizid ulaida
3rd singular ulaidab ulaizi ulaikaha
1st plural ulaidam ulaizim ulaikam
2nd plural ulaidat ulaizit ulaikat
3rd plural ulaitas
ulaidaba
ulaiziba ulaikaha
sing. conneg.1 ulaida ulaidand ulaida
plur. conneg. ulaikoi ulainugoi ulaikoi
present
conditional
past
conditional
potential
1st singular ulaidaižin ulainuižin ulaidanen
2nd singular ulaidaižid ulainuižid ulaidaned
3rd singular ulaidaiži ulainuiži ulaidaneb
1st plural ulaidaižim ulainuižim ulaidanem
2nd plural ulaidaižit ulainuižit ulaidanet
3rd plural ulaidaižiba ulainuižiba ulaidaneba
connegative ulaidaiži ulainuiži ulaidane
non-finite forms
1st infinitive ulaita
2nd infinitive 3rd infinitive
inessive ulaites inessive ulaidamas
instructive ulaiten illative ulaidamaha
participles elative ulaidamaspäi
present active ulaidai adessive ulaidamal
past active ulainu abessive ulaidamat
past passive ulaitud
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons.

References[edit]

  • Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “выть”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary]‎[1], Petrozavodsk: Periodika