unaocznić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From u- +‎ naoczny +‎ -ić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /u.naˈɔt͡ʂ.ɲit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧na‧ocz‧nić

Verb[edit]

unaocznić pf (imperfective unaoczniać)

  1. (transitive) to make evident, to demonstrate, to visualize, to spell out (to demonstrate something in an obvious way)

Conjugation[edit]

Conjugation of unaocznić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive unaocznić
future tense 1st unaocznię unaocznimy
2nd unaocznisz unaocznicie
3rd unaoczni unaocznią
impersonal unaoczni się
past tense 1st unaoczniłem,
-(e)m unaocznił
unaoczniłam,
-(e)m unaoczniła
unaoczniłom,
-(e)m unaoczniło
unaoczniliśmy,
-(e)śmy unaocznili
unaoczniłyśmy,
-(e)śmy unaoczniły
2nd unaoczniłeś,
-(e)ś unaocznił
unaoczniłaś,
-(e)ś unaoczniła
unaoczniłoś,
-(e)ś unaoczniło
unaoczniliście,
-(e)ście unaocznili
unaoczniłyście,
-(e)ście unaoczniły
3rd unaocznił unaoczniła unaoczniło unaocznili unaoczniły
impersonal unaoczniono
conditional 1st unaoczniłbym,
bym unaocznił
unaoczniłabym,
bym unaoczniła
unaoczniłobym,
bym unaoczniło
unaocznilibyśmy,
byśmy unaocznili
unaoczniłybyśmy,
byśmy unaoczniły
2nd unaoczniłbyś,
byś unaocznił
unaoczniłabyś,
byś unaoczniła
unaoczniłobyś,
byś unaoczniło
unaocznilibyście,
byście unaocznili
unaoczniłybyście,
byście unaoczniły
3rd unaoczniłby,
by unaocznił
unaoczniłaby,
by unaoczniła
unaoczniłoby,
by unaoczniło
unaoczniliby,
by unaocznili
unaoczniłyby,
by unaoczniły
impersonal unaoczniono by
imperative 1st niech unaocznię unaocznijmy
2nd unaocznij unaocznijcie
3rd niech unaoczni niech unaocznią
passive adjectival participle unaoczniony unaoczniona unaocznione unaocznieni unaocznione
anterior adverbial participle unaoczniwszy
verbal noun unaocznienie

Further reading[edit]

  • unaocznić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • unaocznić in Polish dictionaries at PWN