unosowić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From u- +‎ nosowy +‎ -ić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /u.nɔˈsɔ.vit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: u‧no‧so‧wić

Verb[edit]

unosowić pf (imperfective unosawiać)

  1. (transitive, phonetics) to nasalize (to lower the uvula so that air flows through the nose during the articulation of a speech sound)

Conjugation[edit]

Conjugation of unosowić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive unosowić
future tense 1st unosowię unosowimy
2nd unosowisz unosowicie
3rd unosowi unosowią
impersonal unosowi się
past tense 1st unosowiłem,
-(e)m unosowił
unosowiłam,
-(e)m unosowiła
unosowiłom,
-(e)m unosowiło
unosowiliśmy,
-(e)śmy unosowili
unosowiłyśmy,
-(e)śmy unosowiły
2nd unosowiłeś,
-(e)ś unosowił
unosowiłaś,
-(e)ś unosowiła
unosowiłoś,
-(e)ś unosowiło
unosowiliście,
-(e)ście unosowili
unosowiłyście,
-(e)ście unosowiły
3rd unosowił unosowiła unosowiło unosowili unosowiły
impersonal unosowiono
conditional 1st unosowiłbym,
bym unosowił
unosowiłabym,
bym unosowiła
unosowiłobym,
bym unosowiło
unosowilibyśmy,
byśmy unosowili
unosowiłybyśmy,
byśmy unosowiły
2nd unosowiłbyś,
byś unosowił
unosowiłabyś,
byś unosowiła
unosowiłobyś,
byś unosowiło
unosowilibyście,
byście unosowili
unosowiłybyście,
byście unosowiły
3rd unosowiłby,
by unosowił
unosowiłaby,
by unosowiła
unosowiłoby,
by unosowiło
unosowiliby,
by unosowili
unosowiłyby,
by unosowiły
impersonal unosowiono by
imperative 1st niech unosowię unosowmy
2nd unosow unosowcie
3rd niech unosowi niech unosowią
passive adjectival participle unosowiony unosowiona unosowione unosowieni unosowione
anterior adverbial participle unosowiwszy
verbal noun unosowienie

Further reading[edit]