uprowadzenie

Polish

Etymology

From uprowadzić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.prɔ.vaˈd͡zɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧pro‧wa‧dze‧nie

Noun

uprowadzenie n

1. verbal noun of uprowadzić
2. (formal) abduction/kidnapping of a minor under the age of 15 or of a person who is physically or mentally incompetent

Declension

Declension of uprowadzenie

	singular	plural
nominative	uprowadzenie	uprowadzenia
genitive	uprowadzenia	uprowadzeń
dative	uprowadzeniu	uprowadzeniom
accusative	uprowadzenie	uprowadzenia
instrumental	uprowadzeniem	uprowadzeniami
locative	uprowadzeniu	uprowadzeniach
vocative	uprowadzenie	uprowadzenia

Further reading

• uprowadzenie in Polish dictionaries at PWN