utensilis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Catalan[edit]

Noun[edit]

utensilis

  1. plural of utensili

Latin[edit]

Etymology[edit]

From ūtēns +‎ -ilis. Compare ūtilis.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

ūtēnsilis (neuter ūtēnsile); third-declension two-termination adjective

  1. useful
    Synonyms: opportūnus, commodus, habilis, idōneus, conveniēns, ūtilis, aptus, salūber
    Antonyms: incommodus, inūtilis, ineptus, irritus, ingrātus, gratuitus

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative ūtēnsilis ūtēnsile ūtēnsilēs ūtēnsilia
Genitive ūtēnsilis ūtēnsilium
Dative ūtēnsilī ūtēnsilibus
Accusative ūtēnsilem ūtēnsile ūtēnsilēs
ūtēnsilīs
ūtēnsilia
Ablative ūtēnsilī ūtēnsilibus
Vocative ūtēnsilis ūtēnsile ūtēnsilēs ūtēnsilia

Descendants[edit]

References[edit]

  • utensilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • utensilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • utensilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.