vanmegin
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
vanmegin n
Declension[edit]
Declension of vanmegin (strong a-stem, singular only)
neuter | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | vanmegin | vanmeginit |
accusative | vanmegin | vanmeginit |
dative | vanmagni, vanmegni | vanmagninu, vanmegninu |
genitive | vanmegins | vanmeginsins |
See also[edit]
References[edit]
- “vanmegin”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press