veivi
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from dialectal Swedish veiv (compare standard Swedish vev (“crank”)).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
veivi (informal)
Declension[edit]
Inflection of veivi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | veivi | veivit | ||
genitive | veivin | veivien | ||
partitive | veiviä | veivejä | ||
illative | veiviin | veiveihin | ||
singular | plural | |||
nominative | veivi | veivit | ||
accusative | nom. | veivi | veivit | |
gen. | veivin | |||
genitive | veivin | veivien | ||
partitive | veiviä | veivejä | ||
inessive | veivissä | veiveissä | ||
elative | veivistä | veiveistä | ||
illative | veiviin | veiveihin | ||
adessive | veivillä | veiveillä | ||
ablative | veiviltä | veiveiltä | ||
allative | veiville | veiveille | ||
essive | veivinä | veiveinä | ||
translative | veiviksi | veiveiksi | ||
abessive | veivittä | veiveittä | ||
instructive | — | veivein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- “veivi”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04