verstokt

Dutch

Etymology

From Middle Dutch verstoct. Past participle of verstokken.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈstɔkt/, /vɛrˈstɔkt/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ver‧stokt
• Rhymes: -ɔkt

Adjective

verstokt (comparative verstokter, superlative verstoktst)

1. staunch, inveterate, die-hard

Inflection

Inflection of verstokt
uninflected	verstokt
inflected	verstokte
comparative	verstokter
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		verstokt	verstokter	het verstoktst het verstoktste
indefinite	m./f. sing.	verstokte	verstoktere	verstoktste
	n. sing.	verstokt	verstokter	verstoktste
	plural	verstokte	verstoktere	verstoktste
definite		verstokte	verstoktere	verstoktste
partitive		verstokts	verstokters	—

Derived terms

• verstoktheid

Descendants

• Afrikaans: verstok
• Negerhollands: verstokt