victoriatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

English[edit]

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology[edit]

From Latin victōriātus.

Noun[edit]

victoriatus (plural victoriati)

  1. A silver coin, stamped with an image of Victory, minted during the Roman Republic, and valued at half a denarius.

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

victōriātus m (genitive victōriātī); second declension

  1. victoriatus

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative victōriātus victōriātī
Genitive victōriātī victōriātōrum
Dative victōriātō victōriātīs
Accusative victōriātum victōriātōs
Ablative victōriātō victōriātīs
Vocative victōriāte victōriātī

References[edit]

  • victoriatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • victoriatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • victoriatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • victoriatus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
  • victoriatus”, in William Smith et al., editor (1890), A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin