viira
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From Swedish vira, from English wire.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
viira
Declension[edit]
Inflection of viira (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | viira | viirat | ||
genitive | viiran | viirojen | ||
partitive | viiraa | viiroja | ||
illative | viiraan | viiroihin | ||
singular | plural | |||
nominative | viira | viirat | ||
accusative | nom. | viira | viirat | |
gen. | viiran | |||
genitive | viiran | viirojen viirainrare | ||
partitive | viiraa | viiroja | ||
inessive | viirassa | viiroissa | ||
elative | viirasta | viiroista | ||
illative | viiraan | viiroihin | ||
adessive | viiralla | viiroilla | ||
ablative | viiralta | viiroilta | ||
allative | viiralle | viiroille | ||
essive | viirana | viiroina | ||
translative | viiraksi | viiroiksi | ||
abessive | viiratta | viiroitta | ||
instructive | — | viiroin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds
Further reading[edit]
- “viira”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04