violaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of violō.
Participle[edit]
violātūrus (feminine violātūra, neuter violātūrum); first/second-declension participle
- about to violate
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | violātūrus | violātūra | violātūrum | violātūrī | violātūrae | violātūra | |
Genitive | violātūrī | violātūrae | violātūrī | violātūrōrum | violātūrārum | violātūrōrum | |
Dative | violātūrō | violātūrō | violātūrīs | ||||
Accusative | violātūrum | violātūram | violātūrum | violātūrōs | violātūrās | violātūra | |
Ablative | violātūrō | violātūrā | violātūrō | violātūrīs | |||
Vocative | violātūre | violātūra | violātūrum | violātūrī | violātūrae | violātūra |