virido

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

viridō (present infinitive viridāre, perfect active viridāvī, supine viridātum); first conjugation

  1. to make (something) green
  2. to become green or verdant

Conjugation[edit]

   Conjugation of viridō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present viridō viridās viridat viridāmus viridātis viridant
imperfect viridābam viridābās viridābat viridābāmus viridābātis viridābant
future viridābō viridābis viridābit viridābimus viridābitis viridābunt
perfect viridāvī viridāvistī viridāvit viridāvimus viridāvistis viridāvērunt,
viridāvēre
pluperfect viridāveram viridāverās viridāverat viridāverāmus viridāverātis viridāverant
future perfect viridāverō viridāveris viridāverit viridāverimus viridāveritis viridāverint
passive present viridor viridāris,
viridāre
viridātur viridāmur viridāminī viridantur
imperfect viridābar viridābāris,
viridābāre
viridābātur viridābāmur viridābāminī viridābantur
future viridābor viridāberis,
viridābere
viridābitur viridābimur viridābiminī viridābuntur
perfect viridātus + present active indicative of sum
pluperfect viridātus + imperfect active indicative of sum
future perfect viridātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present viridem viridēs viridet viridēmus viridētis virident
imperfect viridārem viridārēs viridāret viridārēmus viridārētis viridārent
perfect viridāverim viridāverīs viridāverit viridāverīmus viridāverītis viridāverint
pluperfect viridāvissem viridāvissēs viridāvisset viridāvissēmus viridāvissētis viridāvissent
passive present virider viridēris,
viridēre
viridētur viridēmur viridēminī viridentur
imperfect viridārer viridārēris,
viridārēre
viridārētur viridārēmur viridārēminī viridārentur
perfect viridātus + present active subjunctive of sum
pluperfect viridātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present viridā viridāte
future viridātō viridātō viridātōte viridantō
passive present viridāre viridāminī
future viridātor viridātor viridantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives viridāre viridāvisse viridātūrum esse viridārī viridātum esse viridātum īrī
participles viridāns viridātūrus viridātus viridandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
viridandī viridandō viridandum viridandō viridātum viridātū

References[edit]

  • virido”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • virido in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.