virkkuu
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
virkkuu
Declension[edit]
Inflection of virkkuu (Kotus type 17/vapaa, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | virkkuu | virkkuut | ||
genitive | virkkuun | virkkuiden virkkuitten | ||
partitive | virkkuuta | virkkuita | ||
illative | virkkuuseen | virkkuisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | virkkuu | virkkuut | ||
accusative | nom. | virkkuu | virkkuut | |
gen. | virkkuun | |||
genitive | virkkuun | virkkuiden virkkuitten | ||
partitive | virkkuuta | virkkuita | ||
inessive | virkkuussa | virkkuissa | ||
elative | virkkuusta | virkkuista | ||
illative | virkkuuseen | virkkuisiin virkkuihinrare | ||
adessive | virkkuulla | virkkuilla | ||
ablative | virkkuulta | virkkuilta | ||
allative | virkkuulle | virkkuille | ||
essive | virkkuuna | virkkuina | ||
translative | virkkuuksi | virkkuiksi | ||
abessive | virkkuutta | virkkuitta | ||
instructive | — | virkkuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms[edit]
Derived terms[edit]
compounds
Further reading[edit]
- “virkkuu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04