voortplanten

Dutch

Etymology

From voort +‎ planten. Compare German fortpflanzen.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

voortplanten

1. (reflexive) to procreate, to reproduce
2. (reflexive) to propagate

   Zonder tussenstof kan het geluid zich niet voortplanten.

   Without medium sound can not propagate.

Inflection

Conjugation of voortplanten (weak, separable)
infinitive	voortplanten
past singular	plantte voort
past participle	voortgeplant
infinitive	voortplanten
gerund	voortplanten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	plant voort	plantte voort	voortplant	voortplantte
2nd person sing. (jij)	plant voort	plantte voort	voortplant	voortplantte
2nd person sing. (u)	plant voort	plantte voort	voortplant	voortplantte
2nd person sing. (gij)	plant voort	plantte voort	voortplant	voortplantte
3rd person singular	plant voort	plantte voort	voortplant	voortplantte
plural	planten voort	plantten voort	voortplanten	voortplantten
subjunctive sing.1	plante voort	plantte voort	voortplante	voortplantte
subjunctive plur.1	planten voort	plantten voort	voortplanten	voortplantten
imperative sing.	plant voort
imperative plur.1	plant voort
participles	voortplantend	voortgeplant
1) Archaic.

Derived terms

• voortplanting

Descendants

• Afrikaans: voortplant