wandeling

Dutch

Etymology

From wandelen (“walk”) +‎ -ing.

Pronunciation

• audio

  (file)

Noun

wandeling f (plural wandelingen, diminutive wandelingetje n)

1. walk, ramble

   Op mijn dagelijkse wandeling kwam ik haar tegen. - I met her during my daily walk.

Synonyms

• ommetje

Derived terms

• ruimtewandeling