warkocz

Polish

warkocz

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvar.kɔt͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -arkɔt͡ʂ
• Syllabification: war‧kocz

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *vъrkočь, of Turkic origin. Compare Turkish örmek (“to knit”).

Noun

warkocz m inan (diminutive warkoczyk)

1. braid

   Synonym: kosa

Declension

Declension of warkocz

	singular	plural
nominative	warkocz	warkocze
genitive	warkocza	warkoczy
dative	warkoczowi	warkoczom
accusative	warkocz	warkocze
instrumental	warkoczem	warkoczami
locative	warkoczu	warkoczach
vocative	warkoczu	warkocze

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

warkocz

1. second-person singular imperative of warkotać

Further reading

• warkocz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• warkocz in Polish dictionaries at PWN