wolno stojący

Polish

Etymology

Literally, “free standing”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɔl.nɔ stɔˈjɔn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ

Adjective

wolno stojący (not comparable, no derived adverb)

1. freestanding

Declension

Declension of wolno stojący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wolno stojący		wolno stojąca	wolno stojące	wolno stojący	wolno stojące
genitive	wolno stojącego		wolno stojącej	wolno stojącego	wolno stojących
dative	wolno stojącemu		wolno stojącej	wolno stojącemu	wolno stojącym
accusative	wolno stojącego	wolno stojący	wolno stojącą	wolno stojące	wolno stojących	wolno stojące
instrumental	wolno stojącym		wolno stojącą	wolno stojącym	wolno stojącymi
locative	wolno stojącym		wolno stojącej	wolno stojącym	wolno stojących

Further reading

• wolno stojący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wolno stojący in Polish dictionaries at PWN