współpracownik
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
współpracownik m pers (female equivalent współpracowniczka)
- associate, collaborator (person who works with others towards a common goal)
- Synonym: partner
Declension[edit]
Declension of współpracownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współpracownik | współpracownicy/współpracowniki (deprecative) |
| genitive | współpracownika | współpracowników |
| dative | współpracownikowi | współpracownikom |
| accusative | współpracownika | współpracowników |
| instrumental | współpracownikiem | współpracownikami |
| locative | współpracowniku | współpracownikach |
| vocative | współpracowniku | współpracownicy |
Related terms[edit]
noun
verb
Further reading[edit]
- współpracownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współpracownik in Polish dictionaries at PWN