wtórny

Polish

Etymology

From wtóry +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈftur.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -urnɨ
• Syllabification: wtór‧ny

Adjective

wtórny (not comparable, derived adverb wtórnie)

1. derivative, secondary

   Synonym: pochodny

Declension

Declension of wtórny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wtórny		wtórna	wtórne	wtórni	wtórne
genitive	wtórnego		wtórnej	wtórnego	wtórnych
dative	wtórnemu		wtórnej	wtórnemu	wtórnym
accusative	wtórnego	wtórny	wtórną	wtórne	wtórnych	wtórne
instrumental	wtórnym		wtórną	wtórnym	wtórnymi
locative	wtórnym		wtórnej	wtórnym	wtórnych

Derived terms

nouns

• wtórność
• źródło wtórne

 

Further reading

• wtórny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wtórny in Polish dictionaries at PWN