wydębić

Polish

Etymology

From wy- +‎ dębić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈdɛm.bit͡ɕ/
• Rhymes: -ɛmbit͡ɕ
• Syllabification: wy‧dę‧bić

Verb

wydębić pf (imperfective wydębiać)

1. (transitive, colloquial) to wangle [+ na (locative) = from/out of whom] [+ od (genitive) = from/out of whom] (to obtain through manipulative methods)

   Hypernym: uzyskać

Conjugation

Conjugation of wydębić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydębić
future tense	1st	wydębię			wydębimy
	2nd	wydębisz			wydębicie
	3rd	wydębi			wydębią
	impersonal	wydębi się
past tense	1st	wydębiłem, -(e)m wydębił	wydębiłam, -(e)m wydębiła	wydębiłom, -(e)m wydębiło	wydębiliśmy, -(e)śmy wydębili	wydębiłyśmy, -(e)śmy wydębiły
	2nd	wydębiłeś, -(e)ś wydębił	wydębiłaś, -(e)ś wydębiła	wydębiłoś, -(e)ś wydębiło	wydębiliście, -(e)ście wydębili	wydębiłyście, -(e)ście wydębiły
	3rd	wydębił	wydębiła	wydębiło	wydębili	wydębiły
	impersonal	wydębiono
conditional	1st	wydębiłbym, bym wydębił	wydębiłabym, bym wydębiła	wydębiłobym, bym wydębiło	wydębilibyśmy, byśmy wydębili	wydębiłybyśmy, byśmy wydębiły
	2nd	wydębiłbyś, byś wydębił	wydębiłabyś, byś wydębiła	wydębiłobyś, byś wydębiło	wydębilibyście, byście wydębili	wydębiłybyście, byście wydębiły
	3rd	wydębiłby, by wydębił	wydębiłaby, by wydębiła	wydębiłoby, by wydębiło	wydębiliby, by wydębili	wydębiłyby, by wydębiły
	impersonal	wydębiono by
imperative	1st	niech wydębię			wydębmy
	2nd	wydęb			wydębcie
	3rd	niech wydębi			niech wydębią
passive adjectival participle		wydębiony	wydębiona	wydębione	wydębieni	wydębione
anterior adverbial participle		wydębiwszy
verbal noun		wydębienie

Further reading

• wydębić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wydębić in Polish dictionaries at PWN