wygiąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From wy- +‎ giąć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈvɨ.ɡjɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨɡjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧giąć

Verb[edit]

wygiąć pf (imperfective wyginać)

  1. (transitive) to bend, to bow, to curve
  2. (reflexive with się) to bow, to sag, to camber

Conjugation[edit]

Conjugation of wygiąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygiąć
future tense 1st wygnę wygniemy
2nd wygniesz wygniecie
3rd wygnie wygną
impersonal wygnie się
past tense 1st wygiąłem,
-(e)m wygiął
wygięłam,
-(e)m wygięła
wygięłom,
-(e)m wygięło
wygięliśmy,
-(e)śmy wygięli
wygięłyśmy,
-(e)śmy wygięły
2nd wygiąłeś,
-(e)ś wygiął
wygięłaś,
-(e)ś wygięła
wygięłoś,
-(e)ś wygięło
wygięliście,
-(e)ście wygięli
wygięłyście,
-(e)ście wygięły
3rd wygiął wygięła wygięło wygięli wygięły
impersonal wygięto
conditional 1st wygiąłbym,
bym wygiął
wygięłabym,
bym wygięła
wygięłobym,
bym wygięło
wygięlibyśmy,
byśmy wygięli
wygięłybyśmy,
byśmy wygięły
2nd wygiąłbyś,
byś wygiął
wygięłabyś,
byś wygięła
wygięłobyś,
byś wygięło
wygięlibyście,
byście wygięli
wygięłybyście,
byście wygięły
3rd wygiąłby,
by wygiął
wygięłaby,
by wygięła
wygięłoby,
by wygięło
wygięliby,
by wygięli
wygięłyby,
by wygięły
impersonal wygięto by
imperative 1st niech wygnę wygnijmy
2nd wygnij wygnijcie
3rd niech wygnie niech wygną
passive adjectival participle wygięty wygięta wygięte wygięci wygięte
anterior adverbial participle wygiąwszy
verbal noun wygięcie

Further reading[edit]

  • wygiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygiąć in Polish dictionaries at PWN