wykołować

Polish

Etymology

From wy- +‎ koło +‎ -ować.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.kɔˈwɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: wy‧ko‧ło‧wać

Verb

wykołować pf (imperfective wykołowywać)

1. (transitive, colloquial) to bamboozle

   Synonyms: see Thesaurus:oszukać

Conjugation

Conjugation of wykołować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykołować
future tense	1st	wykołuję			wykołujemy
	2nd	wykołujesz			wykołujecie
	3rd	wykołuje			wykołują
	impersonal	wykołuje się
past tense	1st	wykołowałem, -(e)m wykołował	wykołowałam, -(e)m wykołowała	wykołowałom, -(e)m wykołowało	wykołowaliśmy, -(e)śmy wykołowali	wykołowałyśmy, -(e)śmy wykołowały
	2nd	wykołowałeś, -(e)ś wykołował	wykołowałaś, -(e)ś wykołowała	wykołowałoś, -(e)ś wykołowało	wykołowaliście, -(e)ście wykołowali	wykołowałyście, -(e)ście wykołowały
	3rd	wykołował	wykołowała	wykołowało	wykołowali	wykołowały
	impersonal	wykołowano
conditional	1st	wykołowałbym, bym wykołował	wykołowałabym, bym wykołowała	wykołowałobym, bym wykołowało	wykołowalibyśmy, byśmy wykołowali	wykołowałybyśmy, byśmy wykołowały
	2nd	wykołowałbyś, byś wykołował	wykołowałabyś, byś wykołowała	wykołowałobyś, byś wykołowało	wykołowalibyście, byście wykołowali	wykołowałybyście, byście wykołowały
	3rd	wykołowałby, by wykołował	wykołowałaby, by wykołowała	wykołowałoby, by wykołowało	wykołowaliby, by wykołowali	wykołowałyby, by wykołowały
	impersonal	wykołowano by
imperative	1st	niech wykołuję			wykołujmy
	2nd	wykołuj			wykołujcie
	3rd	niech wykołuje			niech wykołują
passive adjectival participle		wykołowany	wykołowana	wykołowane	wykołowani	wykołowane
anterior adverbial participle		wykołowawszy
verbal noun		wykołowanie

Further reading

• wykołować in Polish dictionaries at PWN