wynaleźć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From wy- +‎ naleźć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /vɨˈna.lɛɕt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -alɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧na‧leźć

Verb[edit]

wynaleźć pf (imperfective wynajdować or wynajdywać)

  1. (transitive) to invent
    Synonym: wymyślić

Conjugation[edit]

Conjugation of wynaleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wynaleźć
future tense 1st wynajdę wynajdziemy
2nd wynajdziesz wynajdziecie
3rd wynajdzie wynajdą
impersonal wynajdzie się
past tense 1st wynalazłem,
-(e)m wynalazł
wynalazłam,
-(e)m wynalazła
wynalazłom,
-(e)m wynalazło
wynaleźliśmy,
-(e)śmy wynaleźli
wynalazłyśmy,
-(e)śmy wynalazły
2nd wynalazłeś,
-(e)ś wynalazł
wynalazłaś,
-(e)ś wynalazła
wynalazłoś,
-(e)ś wynalazło
wynaleźliście,
-(e)ście wynaleźli
wynalazłyście,
-(e)ście wynalazły
3rd wynalazł wynalazła wynalazło wynaleźli wynalazły
impersonal wynaleziono
conditional 1st wynalazłbym,
bym wynalazł
wynalazłabym,
bym wynalazła
wynalazłobym,
bym wynalazło
wynaleźlibyśmy,
byśmy wynaleźli
wynalazłybyśmy,
byśmy wynalazły
2nd wynalazłbyś,
byś wynalazł
wynalazłabyś,
byś wynalazła
wynalazłobyś,
byś wynalazło
wynaleźlibyście,
byście wynaleźli
wynalazłybyście,
byście wynalazły
3rd wynalazłby,
by wynalazł
wynalazłaby,
by wynalazła
wynalazłoby,
by wynalazło
wynaleźliby,
by wynaleźli
wynalazłyby,
by wynalazły
impersonal wynaleziono by
imperative 1st niech wynajdę wynajdźmy
2nd wynajdź wynajdźcie
3rd niech wynajdzie niech wynajdą
passive adjectival participle wynaleziony wynaleziona wynalezione wynalezieni wynalezione
anterior adverbial participle wynalazłszy
verbal noun wynalezienie

Derived terms[edit]

verbs

Related terms[edit]

nouns

Further reading[edit]

  • wynaleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wynaleźć in Polish dictionaries at PWN