wyszaleć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From wy- +‎ szaleć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /vɨˈʂa.lɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -alɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧sza‧leć

Verb[edit]

wyszaleć pf

  1. (reflexive with się, colloquial) to blow off steam, to get out of one's system (to do something to get rid of excess energy)
    Synonym: wyszumieć się

Conjugation[edit]

Conjugation of wyszaleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyszaleć
future tense 1st wyszaleję wyszalejemy
2nd wyszalejesz wyszalejecie
3rd wyszaleje wyszaleją
impersonal wyszaleje się
past tense 1st wyszalałem,
-(e)m wyszalał
wyszalałam,
-(e)m wyszalała
wyszalałom,
-(e)m wyszalało
wyszaleliśmy,
-(e)śmy wyszaleli
wyszalałyśmy,
-(e)śmy wyszalały
2nd wyszalałeś,
-(e)ś wyszalał
wyszalałaś,
-(e)ś wyszalała
wyszalałoś,
-(e)ś wyszalało
wyszaleliście,
-(e)ście wyszaleli
wyszalałyście,
-(e)ście wyszalały
3rd wyszalał wyszalała wyszalało wyszaleli wyszalały
impersonal wyszalano
conditional 1st wyszalałbym,
bym wyszalał
wyszalałabym,
bym wyszalała
wyszalałobym,
bym wyszalało
wyszalelibyśmy,
byśmy wyszaleli
wyszalałybyśmy,
byśmy wyszalały
2nd wyszalałbyś,
byś wyszalał
wyszalałabyś,
byś wyszalała
wyszalałobyś,
byś wyszalało
wyszalelibyście,
byście wyszaleli
wyszalałybyście,
byście wyszalały
3rd wyszalałby,
by wyszalał
wyszalałaby,
by wyszalała
wyszalałoby,
by wyszalało
wyszaleliby,
by wyszaleli
wyszalałyby,
by wyszalały
impersonal wyszalano by
imperative 1st niech wyszaleję wyszalejmy
2nd wyszalej wyszalejcie
3rd niech wyszaleje niech wyszaleją
anterior adverbial participle wyszalawszy
verbal noun wyszalenie

Related terms[edit]

adjectives
nouns

Further reading[edit]

  • wyszaleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyszaleć in Polish dictionaries at PWN